Mindfulness en NS
16 nov, 12:27
Met een afspraak later op de ochtend, geniet ik nog even van rustig de krant lezen. Er is zelfs nog tijd voor wat klusjes. Ik mail alle ingescande documenten en zet dan een streep door een afvinklijstje. Oke, what´s next? Knoop aan broek zetten. Ook gefixet. Streep. Tafel afruimen. Streep. Aankleden, de broek met de nieuwe knoop. Bukken om veters te strikken. Een andere streep, namelijk door mijn planning. Schade checken: er moest toch weer even een naaimachine aan te pas komen. Maar nu was wel alle reserve tijd zo'n beetje op. Maar kom op meid, weet je nog: Zennnnnn en Zooo. Rustig blijven in het hier en nu zoals je hebt geleerd tijdens de mindfulness training. In ademen, buik uit, uit ademen, buik in etc. Er schettert een stemmetje in mijn oor: jaahaa die buik he. Daar komt het door, te dik. Ander stemmetje: kop dicht..... Zoemmm, Zenn (en zo). Even terug naar het nu: de naaimachine weet je nog? Die houdt zich niet aan Zenn, maar begint met lussen. Pas na een derde poging met opnieuw de draad inrijgen, krijg ik het voor elkaar. Tijd in de min. Uhhh uhh, weet je nog: Zennn en zooo. Naar het station fietsen om daar de trein te nemen. .... Redelijk relaxet, want het was weliswaar een trein later en anders was ik te vroeg geweest, nu zou ik een minuut of 5 te laat zijn. Niet super netjes, maar nood breekt wet. Ik sta op punt om in te checken. maar zie dan dat de trein vertraging heeft , een dik half uur, nee erger nog, hij rijdt gewoon niet, STREEP ER DOOR!!! Een gigastreep door mijn planning die nu compleet in de soep is gedraaid. Wat valt er nog te redden? Noodplannen van stal, maar die bieden geen oplossing, ze brengen me niet snel naar Alkmaar Noord. Uiteindelijk fiets ik razend naar huis. Niks Zenn en Zo, ik ben pisnijdig. De stemmetjes die het hebben over Zenn krijgen de wind van voren. Het is nu behoorlijk herrieachtig in mijn bovenkamer. Tijd om wat ruimte te maken daar. Al fietsend zakt mijn boze bui langzaamaan af. Hallo daar! Contact! Hé luister je eigenlijk wel? De circel van invloed en de circel van betrokkenheid vergeten? Een ander innerlijk stemmetje meldt zich met deze gedachte. Een glimlach en opluchting. Thuis pak ik de telefoon. Nog niet helemaal Zenn, maar dat komt zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten