donderdag 14 juni 2012

ORANJE


ORANJE

Een vrolijke kleur, die mij absoluut misstaat, dus je zult mij niet in het oranje aantreffen, maar dat even terzijde. Hele straten zijn oranje, café’s zijn ingepakt à la Christo. Mensen zijn geschminkt, dragen oranje pruiken, maffe hoofddeksels en wat al niet meer en uiteraard is hun kleding eveneens oranje.










Een avondje televisie levert aan speciaal op het EK gerichte reclame op: die Frauschaft van Mercedes; ING; de gelukspoppetjes van de C-1000;








geluksarmbandjes van de Plusmarkt; voetbalplaatjes, een voorspelsjaal en ‘de vrouwen tegen de mannen’ bij Appie; Bavaria met het oranje Victorie-jurkje, Lipton Ice met een citroenautootje met Rafael van der Vaart. Die helemaal aan het bijbeunen is met zijn eigen glossie en op de cover van de  Playboy. En ik ben vast nog wel wat reclamespotjes vergeten. Alles en iedereen vindt dat hij/zij moet meeliften op het succes van en de populariteit van Oranje en het voetbal in zijn algemeenheid. Zelfs op het gewone journaal wordt er aandacht aan besteed, terwijl er toch ook nog een sportjournaal is - we kunnen best zappen hoor -, voor- en nabeschouwingen en iedereen heeft wel zijn zegje over voetbal. Bah wat goedkoop allemaal, geen enkel origineel idee zit ertussen.
Voetbal zou verbroederen, dat is het hele idee erachter. WIJ, met z’n allen SAMEN, eensgezind en sterk.
Tja, ik gun iedereen wel zijn pleziertje, maar nu is de gekte wel van God los. Een ander onderwerp hoor je niet besproken worden. En het is zo makkelijk: net als een praatje over het weer, wordt het onderwerp ‘voetbal’ misbruikt om maar een gespreksonderwerp te hebben. Zelfs voor het begin van een sollicitatiegesprek begon een van de recruiters over het voetbal. Of we allemaal gingen kijken? Wonderlijk eigenlijk, maar onderhand wordt het zóó ontzettend saai. Persoonlijk heb ik plaatsvervangende schaamte over de strapatsen van mijn landgenoten. Hoezo moet je al feest gaan vieren als er al een wedstrijd verloren is? De Duitse meneer uit de buurgemeente van Dinxperloo, maakte deze nuchtere opmerking: ‘Eerst maar eens winnen en dan een feesie bouwen, dat lijkt mij wel zo logisch.’ Ik vind het een terechte opmerking. Maar niet bij het Nederlandse volk, dat de schaamte voorbij is. Zijn andere landen ook zo bezig? Ik heb zomaar het idee van niet.

Maar goed: even goede vrienden en doe wat je niet laten kan. Jongens, ik hoor er niet bij hoor! Voor het overige vermaak ik me prima. Over een dikke 2 weken spreek ik jullie wel weer!
Ter lering en vermaak, hier nog wat kunst van Christo, ook ORANJE.