Zonder
seks, zou onze soort niet meer bestaan. Een waarheid als een koe, om even niet
te vergeten dat de drang diep in onze genen is verankerd. Dus vanaf onze
pubertijd begint het gedonder, aangezien
we niet als beesten op elkaar duiken zodra de lust opduikt. We zijn opgevoed op
een bepaalde manier in een bepaalde cultuur en dat bepaalt grotendeels hoe we
met seks omgaan en hoe we ertegen aan kijken. En dat zorgt voor problemen:
enerzijds je lijf aangestuurd door massa’s hormonen. Je bent nog maar nauwelijks
gewend aan je lichaam dat fundamenteel is veranderd of je krijgt die
kriebelige, zweterige, ongemakkelijke gevoelens voor de andere sekse (of voor
dezelfde sekse dat kan ook natuurlijk). Anderzijds krijg je van alle kanten
soms tegenstrijdige informatie, wordt je geconfronteerd met waarden en normen
op dit gebied, gevoelens van schaamte en ongemak, want seks, tja dat is toch
een heet hangijzer. Goede objectieve informatie helpt volgens mij een slok op
een borrel. Maar dat willen we misschien niet altijd. Want ‘were is the romance
in that’?
We zijn er op
allerlei manieren mee bezig, behalve dan zelf aan seks doen. Er bestaat
erotische kunst, schilderijen, beelden, gebruiksvoorwerpen. Er wordt over
geschreven, gezongen en ga maar door. Niets nieuws onder de zon.
En dus lees
ik een boek als Fify Shades of Grey, dat enorm gehyped is. Uit nieuwsgierigheid
heb ik het boek gekocht. Inmiddels ben ik op blz 60 en werpt het hoofdpersonage
alleen maar zijdelingse blikken van onder haar wimpers vandaan naar het
voorwerp van haar opwinding en bloost wat af. Hemeltjelief, wat worden we weer
in de maling genomen en wat is het ongeloofwaardig in deze tijd dat een meid
van 21 met een goed stel hersenen en een goede opleiding (Engelse literatuur)
zó op een man zou reageren. Dat is behoorlijk clichématig en waar heb ik dat
eerder gelezen? Juist ja, de vampier serie waar het hoofdpersonage een stuk
jonger is, dus misschien scheelt dat en
waar er pas in het derde boek sprake is van seks. Je geduld wordt aardig
op de proef gesteld. Een andere overeenkomst tussen beide hoofdpersonages: het
zijn klungelige meisjes met een slechte motoriek, die bij het minste of
geringste (dreigen) te vallen en dan door hun held gered moeten worden. De
dames worden overweldigd door de mannelijke geur en……… oh waugh ze zijn
helemaal hoteldebotel. Nog een
overeenkomst: de meisjes zijn gewoon gemiddeld, geen seksbom figuur, pronte
tieten of een strak kontje. Gewoon middle of the road zoals volgens mij bijna
iedereen. Maar nee, deze meisjes voelen zich minderwaardig of op zijn zachts gezegd de mindere.
Goed, pas
bij blz. 110 komt de seks aan de orde. En vanaf dat moment wordt er aan een
stuk door geneukt. Nu in boek 3 heb ik het eigenlijk wel weer een beetje gehad.
Het feit dat de seks wat kinky is met bondage, whipping, maakt dat iedereen –
nou ja, de vrouwelijke helft dan - het met rode oortjes wil lezen. Toch wordt het
saai, want het verhaal op zich is niet erg bijzonder of spannend. Net
als in de Bouquetreeks gaat het over een mega rijke man: een Griekse reder,
superrijke Spaanse edelman, een vurige Mexicaan enzovoorts. De nogal
seksistische en dominante neigingen zijn dan terug te voeren op de landsaard. Dat
hier nu ook weer een immens rijk zakenman ten tonele wordt gevoerd, maakt dat
ik het ieder geval een weinig origineel gegeven vind.
Er worden SM
aspecten beschreven tijdens de seks. Aangezien ik zelf niet in SM kringen
verkeer, kan ik er weinig over zeggen. Wel vraag ik me af of je gelijk vanuit
een maagdelijke situatie en met een Amerikaanse (per definitie een redelijk puriteinse) opvoeding, je gelijk op je gemak bent met dit gegeven. Het zou mij niet verbazen
als dit twijfels oproept in te trant van: Ben ik ‘normaal’ als ik dit opwindend
vind? Maar kennelijk heeft de hoofdpersoon hier geen last van, omdat ze zwaar
voor Grey is gevallen. Het is ‘hot’, maar volgens mij gaat de schrijfster
hierin niet tot in het uiterste.
Ronduit
irritant vind ik het oproepen van een subego als de ‘inner Goddess’ en het
onderbewustzijn als een pinnige schooljuffrouw die als het ware commentaar
geven op de situatie door op een bepaalde manier te kijken of flicflacs van
opwinding uit te voeren. De eerste keer is dat nog wel grappig, maar de lol is
er snel af.
Qua tijd
wordt alles lineair verteld vanuit het vrouwelijke hoofdpersonage. Pas in het derde
boek worden er flashbacks gebruikt en wordt ook niet meer elke neukpartij van a
tot z uit de doeken gedaan. Dat geeft ruimte voor verhaallijnen, zoals het feit
dat een ontslagen medewerker misdadige plannen heeft. Helaas, echt spannend
wordt het niet. De karakters van de personages blijven vlak en weinig
interessant. Bovendien is het nogal vergezocht om de vroegere problematische
jeugd te koppelen aan de behoefte om te controleren en SM. De SM scène is daar niet zo bij mee. SM
schijnt namelijk een keuze te zijn, een leefstijl.
Mijn
conclusie is dat de trilogie niet boven het niveau van de bouquetreeks
uitstijgt. De schrijfster heeft alleen véél meer woorden nodig om het verhaal
te vertellen, dat niet echt bijzonder is. Als je het zitvlees hebt om bijna
1000 pagina’s te lezen, be my guest. Wat het wel is: erotisch en pornografisch.
Daar is niets mis mee, zo nu en dan als je ‘zin’ hebt. De kerels hebben zo hun
eigen vertier en voor de dames is er dit: ‘mummy porn’ – een term die ik helaas
niet zelf verzonnen heb, maar de lading wel dekt. Misschien dat ik me maar ook
aan dit genre ga wagen, ik weet alleen niet of ik dat ga publiceren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten